Ellerimde bitmiş papatya tohumları vardı.Arkama döndüm.Gıcık bir koku burnumu ısırdı.Eğildiğim masa sanki büyümeye başlamıştı.Ne oluryorsun masa.
Cocukluguma döndüm.Taa kaderin kıçıma battığı seyirlerdeyim.Yarı korku ile karışık cesaret anlayamıyorum.Zihnim bulanmaya başladı.Acilen canlı bir et parçasına ihtiyaç duymuştum ama nasıl bunu iletecektim.Ellerim de bir atlas,ellerimde bir ahtapot,ellerimde vıcık vıcık bir deri katmanı vardı.Ne oluyordu.Kendime yavaş yavaş yabancılaşıyorum.Küflü ve yosunlu bir tekne demiri gibi içimde yanı başımda gözümün önünde arkamda,bacaklarıma dokunan tiksindirici bir yaratık,mide buklandırıcı
Şekiller ve davranışlar hızla gözümün önünden geçiyordu.Birisi vücuduma dokunmaya başlamıştı.Bilincimi yitirdiğimin farkına varmıştım.En son birileri kafama su döküyordu.Ne döküyorsun mübarek insan,bana içirdikleri bir bidon şarap mıydı?Kafamda ucusan kelimelr, "durun" "yapmayın" "bırak beni" "piçler" "sistemin ağzına sıcayım"
Kendimde değilim,ağlamak istiyorum.Ölüme yaklaşıyorum.Ama ölüm acısını benden hor çıkartmak istiyor.Hey dostum ben yaşamak istiyorum.Hayır sen bir delisin.Bu dünyada deliler yaşayamayacak.Sen de yaşayamayacaksın.
Kan olmuşum,köpük olmuşum,dalga olmuşum akdeniz olmuşum durduramamışlar.Solugu hasta hanede almışlar.Ne oluyoruz?Ben hasta oldugumu kabul etmedikce kimse beni hastaneye götüremez.hasta hanesine hiç koyamaz.Bizler istatistik adamları değiliz.hepimizin bir değeri var.Hepimiz kendimizdeki farklı özelliklerin ayırdımına varılmasını isteyen kendimizi hergün daha değerleştiren varlıklarız.Bizim insan olmamaız kendimizi değerli hissetmemizle başladı.Böyle bitecek.Ve vaveylelar arasında uyandıgımda ağlıyordum.
Tüm bilnçaltımı uyurken altıma sızdırmıştım.Sanki şimdi beynim tamamen boşalmış gibiydi.Acaba boşaldı mı..
