aslında bu maili böyle yazmayacaktım.İçmden şöyle bağırarak bi Ananı demek geçti.Bi hıncı savmak istiyorum sAdece içimden.eski Atilla ilhan notlarımı yanıtlayacam.Siz sevgili hayaletler.belki beni dinleyen belki anlayan birileri vardır.Belki de kimse beni ben kladar anlayamayacak ama yine de eğer cok iyi bi mesajınız varsa bunu boşluğa bağırmaya da değer.
di mi...neyse ben sizi Atilla İlhan la başbaşa bırakayım.,keyifli okumalar:
Dalga dalga hayaller içinde büyüyen çocuk,
Evdeki sessiz neşe
Sokaklara gebe hislerimin bu dolmuş,boşanmışlığı
Gerçeğe aykırılığın bile bir tadı var
Hayatının yanağında bir gamze gibi
Göze batıyor,güzelliğin
İştahlı bir kurt çenesi kadar hareketliyiz bu gece
Kaşların gibi aksesuar güzelliğine batmışsın
Islanmışsın
Biz,
Doğurmaya mecburuz,yağsız yaşanmıyor bu hayat
Kılçık gibi boğazdayız
Düşünmeden yaşamaktan tiksinen
Bizdik,!
Çömelmiş ideallerimizi altın sarısına batırmamak
İsterdik,,
Fakat sana baktıkça, boğaz tellerim acıyor,,
Yaşamak işveli, cilveli, derinliksiz
Anlamsızlığa gömülmeden,
Hedef oltasına takılmadan
Mutlu olabilmek
Her şeyden,
Bir karınca gibi,bir çiçek yaprağı gibi anlamlı ve sakin
Noktalı boşlukları doldurmadan anlayabilmek,
Özgürlük budur
Sanki.
Bu arada Atilla İlhan a ait değildi bu şiir.Makedon şair Dimutriu Bruno.
yok yok oda değil.benim.şair.damıtık aptalı yani.
