İçimde köpüren isyan masallarına inatla karşı çıkıyor ve bugünlerde yasadıgım yogun frekanslı ilişkinin de etkisiyle akıl okumalarımı yapamıyorum.Yıllarca taşına bastıgım, topragını taşıdıgım, sogunu yediğim çorak anadolu topraklarına seyir halinde sıcak ve konforlu bir otobüs koltugundan bakarak düşünüyorum.Elimde hazmede hazmede okudugum bir kitap,bu ülkede yasayan biri olarak ne yapıyorum, neler yasadım diye soruyorum.
İnsanların ukalalık ve yalakalıkla yükseldikleri köşelerini kaybetmekten korktukları bir memlekette yasıyorum.benim memleketimde adı sanı belli olmayan klüpler gencecik dimağları parayla şatafatla kandırmışlar.İçlerine sinmişler..her seyden korkan ne kadar çok insan var.Yok mu bu ülkede bu rezilliklere bir kişi durun siz ne yapıyorsunuz diyen? Para ve makam karsılığını onurunuzu sattıgınızın, salon kibarlıklarıyla boyanmış içi boş bir sahtekarlığa kanma aptallığının içinde oldugunuzu farketmiyor musunuz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder